رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان دنا گفت: ۱۱ میلیارد ریال اعتبار برای مرمت پل های «پاتاوه» و «کتا» و همچنین نمای خشتی روستای تاریخی «کریک» در این شهرستان اختصاص یافته است.
به گزارش سرزمین پدری به نقل از ایرنا؛ افشین بهمنی گفت: طرح مرمت و استحکام بخشی پل های «پاتاوه» و «کتا» هر کدام با سه میلیارد ریال اعتبار و بهسازی بافت تاریخی روستای «کریک» با پنج میلیارد ریال هم اکنون در مرحله انعقاد قرارداد است.
این دومین مرحله مرمت پل تاریخی «پاتاوه» و روستای تاریخی «کریک» در دولت سیزدهم است.
پارسال نیز ۱۱ میلیارد ریال اعتبار برای مرمت و بهسازی روستای تاریخی «کریک» و پل «پاتاوه»هزینه شد.
پل تاریخی «کتا» برای نخستین بار در سال های اخیر مرمت می شود.
همچنین مرمت پنج حلقه قنات قدیمی که ۲۰۰ سال پیش در این شهرستان حفر شده در دستور کار قرار گرفته است.
این شهرستان ۱۲۸ اثر میراث فرهنگی دارد که از این تعداد ۶۰ مورد آن در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
مجموعه پنج پل تاریخی «پاتاوه»مهمترین بنای تاریخی این شهرستان است اکه در سال ۱۳۵۲ به ثبت ملی رسیده و اواخر دهه ۷۰ کار مرمت و احیای این اثر تاریخی مجموعه پلها آغاز شد.
«پاتاوه» که با نام های پل تخت شاه نشین و پایه پل نیز شهرت دارد در روستای «پاتاوه» از توابع شهرستان دنا قرار گرفته است.
در مورد سابقه این پل اختلاف نظر وجود دارد،برخی کارشناسان «پاتاوه» را بازماندهای از دوره ساسانی میدانند و شمار دیگری از کارشناسان این اثر را قدیمیتر از دوره ساسانی دانسته و براین عقیدهاند که پل مذکور یادگار دوران هخامنشیان است.
قدیمیترین بخش از مجموعه پلهای تاریخی «پاتاوه» که همچنان باقی مانده پل تخت شاه نشین مربوط به دوره ساسانی است و این پل به صورت ۶ ضلعی ساخته شده و نمای آن از سنگ سفید تراشیده شده است که علامت سنگ تراشان بر روی آن مشاهده میشود و قابل مقایسه با علامت حجاریهای تخت جمشید در فارس است.
این اثر که پایهای از سنگهای حجاری شده دارد، با آثار دوران هخامنشی واقع در مسیر جاده قدیمی بین خوزستان و فارس (بهبهان به دهدشت و پاتاوه) شباهت زیادی داشته و قابل مقایسه با آنان است.
در روایات محلی گفته میشود که گذشته های دور در کنار تخت شاه نشین درختهای بزرگی بوده که خنکی سایه درختان و تماشای رودخانه، تخت شاهنشین را به مکانی زیبا تبدیل کرده بود.
در نزدیکی این تخت پلهایی وجود دارد، یکی از آنان مربوط به دوره ساسانی بوده که در آن زمان راه عبوری برای رسیدن به خوزستان بوده و همچنین در اینجا پل دیگری نیز به یادگار مانده که متعلق به دوره صفوی است.