رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان طبس از پایان بررسی پارینه سنگی و شناسایی ۹۱ محوطه و سایت تاریخی پارینه سنگی در قسمتی از این شهرستان خبر داد.
محمد عرب، به رسانهها اعلام کرد: بررسی به صورت میدانی و طی یک ماه در خرداد امسال با اجرای پروژه مطالعه، بررسی و کاوش باستانشناسی محوطههای تاریخی شهرستان طبس با اعتبار هزینه شده ۷۰۰ میلیون ریال از محل اعتبارات استانی انجام شد و نتایج به دست آمده بسیار قابل توجه و تامل است.
دوران پارینه سنگی قدیمیترین دوران ماقبل تاریخ انسان و فرهنگ مادی انسان است که اولین بار انسانها از ابزار سنگی دستساز استفاده کردهاند، دوران پارینه سنگی از حدود ۳.۳ میلیون سال پیش تا زمان عقبنشینی یخچالها از نیمکره شمالی در فاصله سالهای ۱۰ هزار تا هشت هزار و ۵۰۰ سال قبل از میلاد ادامه داشته است.
انسان در این دوران از شکل شاخههای اولیه نظیر انسان ماهر، تحول یافته و به شکل انسان امروزی یعنی انسان خردمند درآمد، در این دوره انسانها به شکار و جمعآوری آذوقه میپرداختند و محل زندگی آنان غارها بود.
انسان به دلیل نیاز به یک سرپناه که بتواند به واسطه آن در برابر خطرات ناشی از طبیعت، حیوانها و دیگر انسانها جان سالم به در ببرد به غارها پناه برد و آنجا زندگی کرد.
علی صدرایی، سرپرست بررسیهای پارینه سنگی پهنه جغرافیایی طبس نیز گفت: پهنه شرقی فلات ایران به عنوان یکی از مناطق پیشگام در مطالعات پارینه سنگی از اواسط قرن بیستم میلادی مورد توجه باستانشناسان و دیرین انسانشناسان قرار گرفت.
سال ۱۳۹۹ با حمایتهای همهجانبه اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی طرحی پایهریزی شد تا تصویری روشن از وضعیت جمعیتهای فعال عصر پلئیستوسن در این بخش از فلات ایران ارائه شود.
در مطالعات میدانی سال ۱۴۰۲ که از دوم خرداد و با حمایتهای مالی اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان طبس آغاز شد و تا ۳۱ خرداد ادامه پیدا کرد شواهد قابل اتکایی از صنایع سنگی پارینه سنگی در پهنه جغرافیایی طبس شناسایی شد.
این پهنه جغرافیایی با برخورداری از دریاچههای خشک شده همچنین منابع سنگ لازم در فرآیند تراش دستافزارهای سنگی، ظرفیت بالایی در مطالعات پارینه سنگی داشته به نحوی که بررسیهای پیمایشی ما در این پهنه منجر به شناسایی تعداد ۹۱ محوطه پارینه سنگی شد.
این محوطهها از دورههای مختلف پارینه سنگی تا دوران نوسنگی را شامل میشوند و قابلیت بالای این پهنه جغرافیایی را در مطالعات پارینه سنگی گوشزد میکند.
امید است در گام نخست با تکمیل این بررسیها و در گام بعدی با کاوش در محوطههای کلیدی که قابلیت کاوش دارند به گاهنگاری مطلق یافتههای به دست آمده دست یابیم و بتوان تصویری روشن از وضعیت جمعیتهای انسانی عصر پلئیستوسن در این بخش از فلات ایران را ارائه کرد.
شهرستان طبس به عنوان سومین ژئوپارک جهانی ایران در منطقهای با اقلیم بیابانی همراه با آب و هوای گرم و خشک است که تنوع بالای پدیدههای کمنظیر زمینشناسی موجب شده تا این منطقه در میان زمینشناسان به «بهشت زمینشناسی ایران» مشهور شود.